Albin Siekierski[edytuj]
| ||
Data i miejsce urodzenia | 1 marca 1920 Imielin | |
Data i miejsce śmierci | 28 lutego 1989 Katowice | |
Poseł IX kadencji Sejmu PRL | ||
Okres | od 13 października 1985 do 28 lutego 1989 | |
Przynależność polityczna | Polska Zjednoczona Partia Robotnicza | |
Odznaczenia | ||
Albin Franciszek Siekierski (ur. 1 marca 1920 w Imielinie, zm. 28 lutego 1989 w Katowicach) – polski pisarz, scenarzysta, poseł na Sejm PRL IX kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodzony w rodzinie kolejarskiej. W 1938 ukończył gimnazjum klasyczne w Mysłowicach. W trakcie II wojny światowej pomimo braku przynależności
do Volkslisty został wcielonydo Wehrmachtu i skierowany został na front wschodni. Ranny został w bitwie na Łuku Kurskim.
Po rekonwalescencji zdezerterował, dzięki przyjaciołom otrzymał nowe dokumenty na nazwisko Bonifacy Czyżewski. Pod tym nazwiskiem, został zatrzymany w ulicznej łapance w Krakowie i zesłany do obozu pomocniczego w Saksonii. Pracował przymusowo w fabryce porcelany w Dolnej Bawarii. Po powrocie do kraju studiował w Wyższej Szkole Nauk Społecznych i Gospodarczych w Katowicach, którą ukończył w 1952. W 1953 podjął pracę w Przedsiębiorstwie Robót Inżynieryjnych Przemysłu Węglowego w Katowicach.
Debiutował poezją w 1936. Po wojnie Siekierski drukował dwa opowiadania na łamach „Gościa Niedzielnego” i „Ogniw” (organ Związku Powstańczego). W latach pięćdziesiątych był członkiem zespołu redakcyjnego „Poglądów”. W 1958 wydał utwór sceniczny przeznaczony dla teatrów amatorskich Domek z ogródkiem. W 1959 pojawiły się kolejne utwory: Na granicy Górnego Śląska i Umowa stoi, a w 1960 jednoaktówka Szarwark. Od 1961 należał do Związku Literatów Polskich.
W 1960 ukazała się także powieść Ocalenie, którą można uważać za właściwy debiut Siekierskiego. Kolejny dorobek literacki pisarza to: Urodzajne piachy (1961), Pół godziny przyjaźni (1961), według której nakręcono film Czerwone berety, Odchodzące niepokoje (1966), Ku górze nad rzeką (1971), Ziemia nie boi się kul (1971), Chłodny wiatr odpędza ptaki (opowiadania 1972), Czarne i białe pióropusze (1965), Dziewczyna ze strzelnicy (1969), Nie odpoczywa w spokoju (1978), Drzewo liści nie dobiera(1972), Nie dojrzeje owoc (1975), Nic się nie stało (1975), Druga strona księżyca (1979), scenariusz filmu Ślad na ziemi (1977–1978). Akcja powieści pt. Ziemia nie boi się kul rozgrywa się w Imielinie w czasie powstań śląskich.
Na podstawie opowiadania z cyklu tematycznego Tego domu już nie ma Kazimierz Kutz stworzył scenariusz filmu Paciorki jednego różańca. Inne sztuki sceniczne Siekierskiego to: Symulanci (1963), Nie wstydź się własnej żony (1973), Sprawa osobista (1975), Wina bez kary (1975) i Fermentacja (1978). Napisał on także scenariusz do serialu telewizyjnego Blisko, coraz bliżej.
Albin Siekierski w ciągu trzydziestu lat napisał kilkanaście powieści, opowiadań, sztuk scenicznych, felietonów.
W latach 1985–1989 był posłem na Sejm PRL IX kadencji.
Albin Siekierski zginął tragicznie 28 lutego 1989 w Katowicach-Ligocie, gdzie mieszkał. W 2004 powstało w Imielinie Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne im. Albina Siekierskiego.
Ekranizacje[edytuj | edytuj kod]
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1982)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1976)
- Srebrny Krzyż Zasługi (1974)
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1982)[1]
Otrzymał ponadto czterokrotnie wojewódzką nagrodę literacką.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Albin Siekierski w bazie filmpolski.pl
No hay comentarios:
Publicar un comentario